C# to (za wikipedią) obiektowy język programowania opracowany przez firmę Microsoft pod koniec XX wieku. Symbol krzyżyka użyty w nazwie ma nawiązywać do przejścia jakościowego podobnego jak pomiędzy C a C++ (gdzie znak krzyżyka ma jest jakby czterema plusami).
Przyznam szczerze, że mając w pamięci upierdliwość programowania w czystym C objawiającym się takimi kwiatkami jak działanie (lub nie) programu w zależności od liczby linii w kodzie (w tym linii zawierających tylko komentarz, bądź tylko znak końca linii) bardzo długo odrzucałem C++ i C# jako języki, których chciałbym się nauczyć. O ile jednak C++ jakoś do tej pory nie stał mi się specjalnie bliski o tyle C# w swojej czystej formie jest dość prosty, lekki, łatwy i przyjemny, więc nauczenie się go było niejako czystą przyjemnością.
C# jest językiem bardzo uniwersalnym. Umożliwia pisanie programów konsolowych (czyli takich, które komunikują się z użytkownikiem za pomocą komunikatów wyświetlanych w linii poleceń), łatwe pisanie programów zawierających elementy graficzne systemu windows (standardowe przyciski, okna dialogowe etc.), oraz niestandardowe elementy interfejsu (ponieważ wszystko jest obiektem do wszystkiego można przypisać odpowiednie zdarzenia i je obsługiwać, w ten sposób np. obrazek może funkcjonalnie stać się przyciskiem). Ponadto język ten umożliwia pisanie aplikacji webowych, obejmując zarówno frontend (to co widać), jak i backend (czyli silnik pod spodem). Ponadto dość łatwo w C# zaimplementować wielowątkowość.
Z ciekawostek - C# jest jednym z języków w którym można pisać skrypty w środowisku do tworzenia gier Unity. C# ma też składnię bardzo podobną (jeśli nie identyczną) do języka JAVA, jednakże jest pozbawiony kilku z jej upierdliwości - m.in. maszyny wirtualnej, która zżera zasoby jak opętana, czy ręcznego zarządzania pamięcią. Zresztą w początkach istnienia tego języka uznawany był za “kolejny, głupi klon JAVY”. C# jest też językiem który nie jest kompilowany do kody wykonywalnego. Jest on kompilowany do kodu pośredniego, który następnie jest wykonywany przez środowisko .NET. Daje to pewną bardzo fajną właściwość, jaką jest możliwość zmiany kodu w trakcie jego wykonywania. Bardzo ułatwia to poszukiwanie błędów w kodzie i ich poprawę.
Na koniec warto by było wspomnieć o tym czego używać do pisania programów w C#. Teoretycznie do pisania kodu używać można jakiegokolwiek edytora tekstu zapisującego pliki w formacie czysto tekstowym. Wygoda takiego rozwiązania pozostawia jednak sporo do życzenia, dlatego moim zdaniem najlepiej korzystać z rozwiązań zwanych IDE (Integrated Developing Environment), czyli zintegrowanych środowisk programistycznych, które oprócz edytora kodu i kompilatora zawierają wiele narzędzi do debugowania (“odpluskwiania”, czyli usuwania błędów) zawierają też dokumentację języka, bądź umożliwiają łatwy dostęp do niej online. Dla C# obecnie najpopularniejsze IDE to Visual Studio (istnieje darmowa, nieźle rozbudowana wersja dla zastosowań edukacyjnych, dla małych przedsiębiorstw i dużych projektów open source) do pobrania ze stron Microsoftu.
W kolejnej części (o ile kiedyś powstanie) - trochę o składni języka na podstawie słynnego “Hello World”.
P.S.
“Prętem po jajach”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz