LGBT+

Temat wałkowany wszem i wobec, wszędzie i przez wszystkich, więc i ja postanowiłem wyjawić światu swoje zdanie (i nie, nie uważam swojego zdania za “skromne”).

Do popełnienia dzisiejszej notki natchnęła mnie informacja o tym, że zwolniono pracownika Ikei za krytykę ideologii LGBT. Bliższych szczegółów nie podano, więc ten akurat przypadek w dzisiejszym wpisie jest tylko pretekstem. O wiele ciekawsze wieści kryją się tu i wynika z nich, że aktywiści powiązani z tym ruchem (ciężko mi przychodzi użycie słowa ideologia w tym wypadku, bo ideologia to o wiele więcej niż to kto z kim chodzi do łóżka i po co) bardziej szkodzą niż pomagają osobom z tej grupy. Wynika to z tego, że wpierdalają się dokładnie wszędzie i człowiek zaglądając do lodówki czasem obawia się, że jego wczorajszy obiad zacznie machać do niego tęczową flagą.

Bardzo ciekawa teza postawiona w drugim z przytoczonych artykułów sugeruje, że aktywiści LGBT sami doprowadzają do tego, że ludzie mają ich dość. Zresztą - chuj - dorzućmy do tego samego worka tych wszystkich ludków, którzy wszędzie widzą rasizm, bo choć to zupełnie inna kategoria to ich aktywiści są tak samo pierdolnięci. Problem polega na tym, że nagłaśnianie przypadków błahych, nieistotnych, czy wręcz głupich (w tym głupich pomyłek) powoduje, że zaczynamy bagatelizować problem. W tej chwili po tym, jak ktoś dopatrzył się twarzy murzyna w butach, czy też gdy do zamieszek doprowadziło zdjęcie dziecka w bluzie od H&M, problemy takie jak zabójstwa na tle rasowym przez policjantów z USA lądują w szufladce z napisem “ee tam - przesada, znowu ktoś jest przewrażliwiony” (łatwiej było mi znaleźć przykłady zachowań rasistowskich niż dla ludzi kochających inaczej, ale zasada jest ta sama).

Nie dziwię się więc, gdy ludzie o poglądach znacznie utrudniających im otwarcie się na innych na każdą wzmiankę o częściach rowerowych zaczynają okopywać się na swoich stanowiskach wymyślając niestworzone bajki i nie przyjmując do wiadomości, że dla tych kilku procent społeczeństwa, które z przyczyn niezależnych od siebie stosują niestandardowe kryteria doboru partnerów to jest dramat. Z drugiej strony identycznie zachowują się organizacje broniący praw mniejszości. Zabarykadowani za swoimi przekonaniami za cholerę nie mogą pojąć dlaczego każdy z nas nie ma czarnego homoseksualisty na utrzymaniu, najlepiej jeszcze wyznającego islam czy inaczej pokrzywdzonego przez los. I ci pożal się boże obrońcy nie dostrzegają, że jak w skeczu “W obronie kobiety” w wymianie ciosów obrywają ci, których mieli bronić. Tak jak współczesne feministki, dążą do dominacji, zamiast tolerancji.

Prawda jest taka, że jeśli nikomu nie dzieje się szeroko rozumiana krzywda, a wszystkie zainteresowane strony wyrażają świadomą zgodę to reszcie świata nic do tego. Jeśli dwóch facetów chce, żeby jeden drugiemu ładował coś w odbyt, a dwie panienki lubią czasem poprzytulać się trochę bardziej namiętnie, to ja przepraszam, ale to jest sprawa pomiędzy nimi. Ja akurat nie chcę tego oglądać (przynajmniej w wykonaniu facetów), więc odwrócę wzrok, może nawet dam radę nie rzygnąć (bo nie muszę tego zaakceptować, żeby tolerować), ale nie będę tępił, bo to nie moja sprawa. Działać, tępić mam zamiar dopiero wtedy, gdy komuś będzie działa się krzywda, lub gdy nie będzie świadomie wyrażać zgody na to co się dzieje. I to nie ważne w jakiej konfiguracji płci.

Celowo pomijam tutaj problem kościoła katolickiego (w końcu nie bije się leżącego), ale ten artykuł opisuje to ciut lepiej i na pewno sprawiedliwiej niż ja bym to zrobił.

P.S. Uff jak gorąco.